Honderdvijfenvijftig foto’s van de tuin staan intussen op Instagram, sinds de start van mijn 365 – project. Een halve herfst en een winter en vooral de winter bestond uit eindeloos wachten. Ik ervoer afgelopen winter als grijs en nat en ik kon de eerste kleurrijke bloembollen wel uit de grond kijken! Maar na de sneeuwklokjes kwam er een hele tijd niks. En als je dan elke dag naar buiten ‘moet’ om iets te fotograferen, en er gebeurt bijna niks, dan merk je pas echt dat de tijd ook traag kan zijn.
De natuur heeft een eigen ritme en dat is waarom ik graag buiten ben. In mijn werk vliegen de weken namelijk door mijn vingers en de tuin geeft een mooi contrast. Ook werk ik elke dag met mijn hoofd en kan ik in de tuin juist met mijn handen bezig. En ik kom nu nog vaker buiten, winwinwin. Kom even mee….
Wat was onze beuk gaaf geel en helder! Toen hij zijn kleur kwijtraakte duurde het wachten op nieuwe kleuren erg lang. Ondertussen konden we wel verder met de plannen, als het niet te koud was. En toen het wel te koud was maakten we een ijsbaan!
Paars hoera!
Daar was hij dan! De eerste paarse krokus op 28 februari, in vers gevallen sneeuw! Intussen veranderde de tuin langzamerhand steeds meer in een opslag voor bouwmaterialen (daarover de volgende keer meer), proostte ik er op mijn veertigste levensjaar, ontkiemde mijn allereerste lathyrus en maakte ik een begin met een moes,- en bloementuin. De laatste foto van vandaag beloofde me bietjes en broccoli en een mooie zomer buiten.
Een hele nieuwe stadstuin
Alles moet ik nog leren en De Moestuin van Mme Zsazsa is een fijne gids. Ik hou ook wel van een experiment. Van siererwten (lathyrus) begreep ik bijvoorbeeld dat je ze eerst moet weken, kneuzen of op vochtig keukenpapier laten opkomen. En dat ze op tijd maar buiten moeten voor lange bloemstelen, dus liever begin je in februari al met voorkiemen. Omdat ik zo laat was had ik één manier om ze toch vlot buiten te krijgen en dat was na een dag weken direct in een potje buiten zetten. Deze zaadjes zijn alle vier opgekomen. Binnen onder plastic heb ik er nog acht op laten komen en die gaan deze week naar buiten.
Verder zaaide ik scabiosa en drie soorten verbena’s, bonariensis, hastata en rigida, in een potje in de platte bak. Deze zaadjes hebben een koude periode nodig om te ontkiemen het weer is de afgelopen weken afwisselend genoeg geweest. Hopelijk laten ze zichzelf aan het eind van de week zien nu het warmer wordt.
Volg je me op Instagram? Dan kun je zelf zien of het is gelukt!
Geef een reactie