Dit raam fotografeerde ik omdat het fotograferen en tekenen van architectuur me helpen om beter te kijken. En daar leer ik weer van. Dit raam zit in een gang van het klooster Sainte-Marie de La Tourette van Le Corbusier, dichtbij Éveux in Frankrijk.
Een raam is één van de elementen
Een raam is een prachtig element om architectuur mee te maken. Ze zorgen voor daglicht en uitzicht. Het kan een venster op de wereld zijn of een belofte van iets anders. In het klooster van Le Corbusier is er iets geks aan de hand. Le Corbusier wilde niet dat de monniken werden afgeleid door wat er buiten het klooster te zien was. De vinnen zorgen ervoor dat je blik als het ware wordt opgeknipt, dat elk raam een eigen venster is.
Je moet je hier wel realiseren dat je door een lange, smalle gang loopt. En als die vinnen er niet zouden zitten dan heb je tijdens de hele weg die je loopt uitzicht op de omgeving. Door de vinnen zie je dat wel vanuit je ooghoeken, maar het is geen écht uitzicht. Je blijft ook niet in die gang staan, het is een verkeersroute en geen verblijfsgebied.
Door het op deze manier te maken heeft Le Corbusier op een hele vriendelijke manier (namelijk op ooghoogte, en niet lager of hoger) voor daglicht gezorgd en geeft hij een blik op de omgeving, zonder afleiding. Daarom nemen deze ramen zo’n unieke positie in. Je ziet het buiten wel, en tegelijkertijd ook niet, door de snelheid waarmee je door de gang loopt.
Gebouwen bezoeken, fotograferen, tekenen en daardoor echt te ‘zien’ leerde mij verschillende de elementen waar je architectuur mee maakt nooit vanzelfsprekend te nemen. Alles verdient aandacht, een raam niet de minste. Het is uitzicht of een venster en het kan op talloze manieren voor daglicht zorgen. Het kan uitnodigend zijn en geborgenheid bieden. Een raam kan je welkom heten of afwerend zijn. En het is daarom altijd meer dan een vlak in de gevel.
Ik realiseer me nu dat ik door deze blog zelf meer onderzoek kan doen. En echte studies kan maken van verschillende elementen (raam, deur, muur, omgeving et cetera), los van een specifieke ontwerpopgave. De vraag daarbij is wel wat jullie daar aan hebben? Is dat om te inspireren of om je te verleiden kritischer te zijn op je eigen omgeving? Kortom: is dat nuttig?
Geef een reactie