Als je rigoureus gaat verbouwen heb je een planning en de risico’s geïnventariseerd. Je weet waar je tegenvallers kunt verwachten, en wanneer die kans het grootst is. In een enkel geval gebeurt er dan toch iets dat je niet hebt kunnen incalculeren, zoals iemand die de laser laat vallen en dat niet meldt.
De gevolgen daarvan, want het gaat hier inderdaad over onze betonvloer, waren niet te overzien. Na het vlinderen, impregneren en het drogen van de betonvloer zagen we dat de hij niet vlak was. Er zaten kuilen waar het niet moest (bij de ingebouwde elektrapotten) en het verwijderbare vloerluik was verdwenen onder een laagje beton. De deur die de ruimte indraaide liep gelijk aan en je kon zelfs de ongelijkheid ervaren als je eroverheen liep. Dat het niet goed was werd gelukkig direct erkend, HOE het kon gebeuren (die onbetrouwbaar geworden laser dus) pas veel later gesnapt.
Ik ben zelf architect. Ik weet wat een goede voorbereiding inhoudt en welke aspecten tijdens een bouw een risico kunnen zijn. Deze had ik niet kunnen bedenken, daarom deel ik hem met jullie.
Om het weer goed te krijgen is er 5 centimeter van de totale vloerdikte van 15 cm afgehaald, om opnieuw te kunnen storten. Dat kon gelukkig omdat al het leidingwerk en de vloerverwarming vastzit aan het onderste wapeningsnet. Voor ons betekende het een flinke vertraging en stof. Heel. Veel. Stof. Vandaag ben ik blij dat we weer verder kunnen bouwen en soms ga ik zelfs al even ‘proefdraaien’, gewoon, om te voelen hoe het zit. Koud nog, maar fijn.
ontwerpstudio
Op deze vloer bouw ik mijn ontwerpstudio, dus dit is een goed verhaal om te delen. Tijdens het verbouwen in of aan bestaande gebouwen zijn er altijd onzekere factoren. Als deze van te voren in kaart zijn gebracht, dan is dat ook niet erg. Ik ben gewend scenario’s te schetsen van de risico’s zodat je weet wat er naar alle waarschijnlijkheid gaat gebeuren, wat er kán gebeuren als alles tegenzit en ik geef je hoop op meevallers. Het NIET weten is namelijk erger. Altijd.
Geef een reactie